#geert wilders - iamzero

Extreem

Uit vervolgonderzoek van de wetenschappers die eerder aantoonden dat Geert Wilders’ PVV een extreem-rechtse partij is, is gebleken dat het D66 van Alexander Pechtold extreem genuanceerd is. In een artikel dat volgende week in het tijdschrift Nature verschijnt, worden de democraten ‘het opinieblad van de Nederlandse politiek’ genoemd, dat ‘uitsluitend vragen stelt en zelden stelling neemt’.

Pechtold noemt de onderzoeksresultaten in een eerste, voorlopige reactie ‘waarschijnlijk prematuur’. Volgens hem is nader onderzoek nodig: ‘Enerzijds zijn we trots op onze genuanceerdheid, anderzijds zou het best zo kunnen zijn dat wij soms in staat zijn om in geval van eventualiteiten af en toe keihard te zeggen dat het misschien niet altijd zo zwart-wit is als de mensen wel eens denken. Dan geeft het geen pas om ons zomaar in het hokje ‘extreem genuanceerd’ weg te zetten.’

De wetenschappers betrokken ook andere partijen in hun onderzoek. Zo wordt de PvdA bestempeld als extreem deplorabel. De wetenschappers baseren zich hierbij op een eerder verricht maar weinig serieus genomen onderzoek van Kamerlid Diederik Samsom. De publicatie hiervan, in een oplage van slechts 33 exemplaren, werd door de partijtop direct onder het tapijt geveegd, waardoor een tweede druk van vermoedelijk niet meer dan 14 exemplaren intussen onder druk staat. Volgens de onderzoekers bestaat er over de conclusies van Samsom echter geen enkele twijfel en getuigt het gedrag van de partijtop juist van de deplora- en debiliteit die de PvdA momenteel kenmerkt.

De resultaten wijzen voorts uit dat de VVD extreem afwezig is. Fractievoorzitter Mark Rutte is al de hele week onbereikbaar voor commentaar op deze uitslag.

De SP is extreem tegen. Agnes Kant kant zich hier fel tegen.

Trots op Nederland ten slotte is volgens het onderzoek extreem opportunistisch. Als onderbouwing voor dit standpunt presenteren de wetenschappers slechts een foto van eerder deze week, waarin Rita Verdonk te zien is op de herdenkingsbijeenkomst ter gelegenheid van de vijfde sterfdag van Theo van Gogh.

Ach ja, extreem: bestaat dat niet slechts bij gratie van het gebrek aan iets extremers?

Beste Geert,

Ik ken je nu een paar jaar, voornamelijk van familieverjaardagen. Toen ik je voor het eerst ontmoette hield je je nog angstvallig schuil in een hoek van de kamer, waar je gemompel wegstierf in het rumoer of achter een gordijn. Wat een verschil met de laatste maanden, waarin je alomtegenwoordig bent, als de vervelende oom die te diep in het glaasje heeft gekeken en met zijn even luidruchtige als slechte grappen alle aandacht opeist. En het spijt me, Geert, maar je benoemt de dingen graag zoals ze zijn: je hebt een slechte dronk.

Dit weekend zei je op de Deense televisie dat wat jou betreft alle moslims die in Europa problemen veroorzaken, uitgezet en van hun nationaliteit beroofd moeten worden.

Het doet me deugd dat je na je eclatante verkiezingsoverwinning nu ook gemene zaak wilt maken met het in Europees verband aanpakken van pan-Europese problemen, ondanks een campagne die het tegendeel leek te suggereren. Echter, in de uitvoering van dit ongetwijfeld weldoordachte plan voorzie ik enkele praktische obstakels, vooral vanwege de (met alle respect) megalomane omvang van het project.

Met aftrek van degenen die zich netjes aan de wet en onze waarden houden, die vanzelfsprekend mogen blijven, kom je tot ’tientallen miljoenen’ moslims die ofwel crimineel zijn ofwel, zo dit al twee gescheiden zaken zijn, het kalifaat en de sharia nastreven. Van jou mogen ze allemaal hun koffer pakken en op het vliegtuig gezet worden. Daarbij haal je jezelf nogal een infrastructurele uitdaging op de hals, want je begrijpt dat je zult moeten zorgen voor de strengst mogelijke beveiliging op het vliegveld.

Toch is het de vraag of je zo ver zal komen, nog even zwijgend over alle internationale verdragen waar je als toekomstig minister-president nog wel even aan vastzit. Op een totaal van twintig miljoen moslims in Europa betreft ’tientallen miljoenen’ nogal een fors aandeel. Ik hoef je hopelijk niet uit te leggen dat er onder hen velen zullen zijn met geen andere nationaliteit dan een Europese. Waar stuur je hen heen? En moet ik je daarnaast wijzen op de mogelijkheid van autochtone Nederlanders die zich tot de islam bekeren? Ze bestaan, en ik durf de stelling aan dat ze in jouw doemscenario’s tot de gevaarlijkste strijders behoren.

Geert, je hebt in de afgelopen jaren veel vrienden gemaakt, en die komen je toe. Althans, je hebt je best voor hen gedaan. Als je wilt dat die vriendschap iets voorstelt en beklijft, ben je de meesten nu echter enige uitleg verschuldigd. Velen roemen je omdat je onderwerpen klip en klaar bij hun naam noemt, maar wenden zich vol afschuw af wanneer je suggereert dat ze iets tegen alle moslims zouden hebben. ‘Ik heb helemaal niets tegen moslims!’, overdrijven ze dan vaak schromelijk en opzichtig. Jij redt je daar altijd handig uit door er van tijd tot tijd op te wijzen dat er ook zijn die zich wel aan de wet houden. Als de vergelijking wordt gemaakt met het jodendom of het christendom, waar we je geen onvertogen woord over horen zeggen, dan laat je weten dat de islam geen religie is, maar een ideologie. En als we ons afvragen hoe ver jouw selectieve vrijheid van meningsuiting gaat, dan leg je de grens bij oproepen tot geweld.

Maar Geert, als je onder de twintig miljoen moslims in Europa tientallen miljoenen criminelen telt, zeg je dan niet feitelijk dat de moslims die de sharia niet willen invoeren op één hand te tellen zijn? En is het dreigement van een massale geforceerde volksverhuizing, om dat ene andere Jan Pronk-woord maar een keer niet te gebruiken, niet feitelijk een oproep tot geweld tegen een bevolkingsgroep? En waarom is dat wel legitiem bij mensen die een ideologie aanhangen en kennelijk onaanvaardbaar bij godsdienstfanatici?

Die laatste vraag is misschien een beetje stom, maar ik ben dan ook van de linkse kerk. Dat schijnt overigens ook een ideologie te zijn en geen geloof, maar de laatste weken twijfel ik daar wel eens aan. Dit geheel terzijde.

Hoe dan ook, Geert: vertel het ons. Vertel ons hoe het zit met die aantallen, vertel ons hoe het zit met degenen die hier geboren zijn, en vertel ons vooral wat je met al die mensen die van de profeet geen kwaad weten van plan bent. Je vrienden hebben er recht op om dat te weten, en je nog veel talrijkere vijanden trouwens ook.

In de ijdele hoop op enige reactie verblijf ik,

Niemand in het bijzonder

Aboutaleb

Hoewel al weer enkele jaren woonachtig in het pittoreske Haarlem en al langer werkzaam in 020, ben ik een geboren en getogen Rotterdammer. Dat ik de burgemeester van mijn nieuwe woonplaats straal voorbij zou lopen als ik hem op straat zou tegenkomen (als ik al op zijn naam zou komen) heeft natuurlijk deels te maken met de omvang van Haarlem, maar vooral met het feit dat ik me nog altijd eerder Rotterdammer dan Haarlemmer voel. Dat zal ook nooit veranderen, en er is niemand die het me kwalijk neemt.

Toch zijn bij mijn verhuizing naar Haarlem alle formele banden met mijn geboorteplaats rücksichtslos doorgesneden. Dat ik mijn huisvuil daardoor niet meer aan de Roteb kan aanbieden is te overzien, maar doordat ik ook niet meer voor de gemeenteraad mocht stemmen, heb ik lijdzaam moeten toezien hoe de mannen van Leefbaar Rotterdam als een soort vijfde colonne van het proletenvolk de raadszetels inpikten. Ik had daar als Rotterdammer voor het leven graag iets tegen gedaan, maar helaas werkt het hier zo dat je als ingezetene direct hebt afgedaan zodra je de stad verlaten hebt.

In Marokko gaan ze daar – en ik vermijd hier wijselijk een waardeoordeel – heel anders mee om. Eens een Marokkaan, altijd een Marokkaan, is daar de stelregel, of je nu wilt of niet. Als de moderne technologie ooit nog eens het Rifgebergte bereikt, zullen ze je paspoort daar onder je huid gaan implanteren om het fysiek onmogelijk te maken er afstand van te doen, maar ook nu kan dat feitelijk al niet.

Als we dan accepteren dat mensen in principe de vrijheid hebben om zich elders, laten we zeggen in Nederland, te vestigen en er wordt in een extreem geval van jou als Marokkaan verwacht dat je je volledig assimileert, dan is expliciet, in woord en daad, kiezen voor het Nederlanderschap het uiterste wat je kunt doen – van die Marokkaanse nationaliteit kun je nu eenmaal niet af.

Ahmed Aboutaleb is zo iemand. Er was een gedoetje rondom zijn twee paspoorten toen hij staatssecretaris werd, maar ten overstaan van talloze camera’s wapperde hij met zijn Nederlandse paspoort en verklaarde hij dat hij expliciet voor het Nederlanderschap had gekozen. Hij zet dat doorlopend kracht bij met ferme uitspraken over jongeren die het best hun koffers kunnen pakken als de manier waarop we hier met elkaar omgaan ze niet aanstaat.

Daarmee zou je zeggen dat de onderbuikpartijen die helaas als enige de problematiek echt aan de kaak durven te stellen in Aboutaleb een medestander vinden. Terecht klagen zij immers voortdurend over het gebrek aan kritische geluiden vanuit de moslimgemeenschap. Een serieus probleem, dat je echter Aboutaleb als laatste kunt aanrekenen.

Helaas is Aboutaleb behalve Marokkaan ook PvdA’er. Hoewel dat hetzelfde schijnt te zijn, betekent het dat hij nooit zal zeggen wat hij denkt of doen wat hij zegt. Ronald Sørensen, fractievoorzitter van Leefbaar Rotterdam met de eloquentie van een zeekoe, had daar slechte ervaringen mee en dus zou Aboutaleb zonder enige twijfel uit hetzelfde hout gesneden zijn. In een hemeltergend optreden bij Nova weigerde hij Aboutaleb niet alleen te feliciteren met zijn voordracht, maar bleef hij ook nogal hinderlijk en kinderlijk hameren op dat Marokkaanse paspoort, alsof de kous met het terugsturen daarvan af zou zijn (en Aboutaleb een ander persoon).

‘Lekker weertje vandaag he, meneer Sørensen?’
‘Meneer Aboutaleb moet zijn paspoort in een envelop stoppen, er Marokko opschrijven en hem dan op de post doen.’
‘Met Feyenoord gaat het trouwens niet zo goed, vindt u niet?’
‘Ik heb de oplossing al aangegeven: hij moet gewoon zijn paspoort terugsturen.’
‘En zondag uit tegen Willem II, altijd lastig.’
‘Zoals ik al zei: pak een envelop, doe dat paspoort erin en stuur het terug.’

Een dag later deed Geert Wilders er nog een schepje bovenop door Rotterdam nu Rabat aan de Maas te noemen. ‘Nog even en we krijgen een imam als aartsbisschop’, zo redeneerde hij, waaruit we kunnen concluderen dat hij ook in Aboutaleb een vertegenwoordiger van de vijfde colonne van moslims ziet wier enige motief voor een verblijf in Nederland de volledige heerschappij is.

Ik heb het nog wel eens voor Geert opgenomen, maar over deze reactie ben ik werkelijk verbijsterd. Als Ahmed Aboutaleb kennelijk niet voldoet aan de eisen die we in Nederland aan Marokkanen moeten stellen, dan bestaan er geen mensen die er wel aan voldoen. En dan moeten ze dus allemaal weg.

U zult misschien zeggen dat dat niets nieuws onder de zon is, maar dat is het wel. Altijd was er wel een kwestie met een handweigeraar, een voorbeeld van vrouwenonderdrukking of een geval van straatterreur, kortom afwijkend gedrag dat dan misschien tot het idiote werd uitvergroot, maar wel altijd een legitieme aanleiding vormde om wellicht wat minder legitieme standpunten aan op te hangen. Nu hebben we het over het toonbeeld van wat je de ‘Moroccan dream’ zou kunnen noemen: een welbespraakte succesvolle man (dat dan weer wel) die iedereen een hand geeft, vrouwen gelijkwaardig acht en criminele jeugd het leven zuur maakt. Die blijkt dus ook niet goed genoeg.

Of we moeten nu aannemen dat volgens de Partij voor de Vrijheid niemand van Marokkaanse afkomst de vrijheid heeft om zich in Nederland te vestigen (hetgeen overduidelijk een strafbaar standpunt is), of de vraag dringt zich wel heel nadrukkelijk op onder welke voorwaarden iemand van Marokkaanse afkomst dan wel geaccepteerd kan worden als Nederlands staatsburger. Maar er is natuurlijk geen politicus die die vraag gaat stellen.

Babywalvis

Mensen die hier komen omdat ze willen weten wie heeft gezegd dat de staat als een babywalvis groeit: ik zou wel willen weten welke puzzel u maakt. Laat het even weten via zero@iamzero.nl. Een woord van dank zou niet misstaan.

Dat een paar journalisten vier dagen van tevoren de Miljoenennota toegespeeld krijgen en vervolgens een prehistorisch embargo schenden, is het probleem helemaal niet. Dat die politici ook vier dagen de tijd krijgen om de stukken te bestuderen, dat is pas erg!

Vier hele dagen krijgen alle partijen om hun reactie die al een jaar vaststaat nog eens te (her)formuleren. En dan vindt de VVD dus dat er een PvdA-begroting ligt, terwijl de SP klaagt over het CDA-gehalte ervan. GroenLinks roept dat het milieu er bekaaid af komt, D66 beklaagt zich over het gebrek aan geld voor onderwijs. Het kabinet slaat zich op de borst dat volgend jaar 58 miljard euro (bijna 9% van al het geld dat in Nederland wordt verdiend) wordt uitgegeven aan zorg, de PVV constateert dat de slechtste regering ooit veel te weinig voor de gezondheidszorg doet. En de SGP vindt het godverdomme weer eens tijd worden dat er aan de Heer wordt gedacht.

Wie de hoedjesparade en het koninklijk gewuif maar een poppenkast vindt, heeft nog nooit goed geluisterd naar de grijsgedraaide langspeelplaat van reacties op de Miljoenennota. Waarom vier hele dagen om dit obligate toneelstukje in te studeren? Het kan meer kwaad dan goed.

Geef Geert Wilders 96 uur en de man gaat onvermijdelijk nadenken. Dat moet je niet hebben, daar krijgt hij waanbeelden van:

Er zijn twee Nederlanden, zei Wilders. Het Nederland van het kabinet is dat van de “waanzinnige klimaathysterie en de ontstuitbare islamisering”. Het andere Nederland,”mijn Nederland”, is dat van “de mensen die de rekening betalen en worden beroofd en bedreigd door islamitische straatterroristen”. [bron]

Ik betwijfel of dit weldoordachte pleidooi voor berovingen, bedreigingen en lastenverzwaring Wilders veel zetels zal opleveren; mijn Nederland is het in ieder geval niet.

Mark Rutte is ook zo iemand die op zijn scherpst is als hij nog niet in de gelegenheid is geweest om na te denken. Zo was hij gisteren best grappig toen hij zei dat hij de Koningin, die over zonneboilers en warmtepanelen was begonnen, een boodschappenlijstje voor de Gamma had horen oplezen – om daar, toen hij besefte wat hij eigenlijk gezegd had, als een bange haas aan toe te voegen dat hij met die opmerking natuurlijk Balkie wilde aanvallen, niet Bea. Stel je voor.

Ze hebben Mark Rutte ook ruim van tevoren de begroting voor het komend jaar onder de neus geduwd, ook al stond bij voorbaat al vast dat hij het aloude VVD-stokpaardje van de gevaren van een uitdijende overheid van stal zou halen. Nu hij er 7560 minuten over mocht nadenken, kwam hij aan met de vergelijking dat de staat ‘groeit als een babywalvis’.

Op dát soort uitspraken zouden ze nou een embargo van vier dagen moeten instellen! Wat bedoelt die man? Staan babywalvissen bekend om hun snelle groei of zo? Ja, ze zijn bij geboorte al 7,5 meter lang, maar dat suggereert eerder dat ze vervolgens relatief minder snel groeien – vermoedelijk bijvoorbeeld veel minder snel dan de vermaarde groeier par excellence: de kool. Waarom groeit de Nederlandse staat als een babywalvis, en niet als kool? Zou er sprake zijn van een steek onder water richting de Partij voor de Dieren? Zit Rutte nog te veel met Rita in zijn hoofd? Moet de ChristenUnie zich gaan afvragen wat Jona nu weer heeft uitgespookt?

Ik kom er misschien over vier dagen nog eens op terug, mits ik er tegen die tijd meer van begrijp.

Nederig land

Maxime Verhagen van de week op het Journaal gezien toen Morgan Tsvangirai zich even daarvoor op de Nederlandse ambassade in Zimbabwe had gemeld? Wat was-ie streng he! Helaas was de camera uitsluitend op de geniepige glimlach van onze minister gericht, maar ik weet zeker dat hij zijn bokshandschoenen al had aangetrokken om op ieder moment met Robert Mugabe op de vuist te kunnen gaan als het erop aankwam. Hij, Maxime Verhagen, groot staatsman, verdediger van democratische waarden, stond persoonlijk garant voor de veiligheid van de geplaagde Zimbabwaanse oppositieleider.

Het zijn van die momenten waarop je ToN in je maag voelt opborrelen. De hele wereld heeft op veilige afstand een grote mond, maar bij welk land klopt Tsvangirai aan? Juist. Verhagen was er ook zichtbaar mee in zijn nopjes: hij glimde zo van oor tot oor dat de cameralampen op zijn knoestige neus reflecteerden.

Het vraaggesprekje met de interviewster werd gelardeerd met fragmenten van donkere, vervaarlijk uitziende mannen die voorzien van kapmessen, spiezen en pijl en boog, én met ontbloot bovenlijf, over een steppe-achtig landschap aan het hollen waren. Een beetje merkwaardige montage van de NOS, maar wel sympathiek ten opzichte van het overgrote deel van het Nederlandse volk dat de tronie van Verhagen niet langer dan een halve minuut kan velen. Hoe dan ook, het leken me geen congresgangers van het CDA met een mening over embryoselectie die daar door het beeld renden.

Eerder deden de aanhangers van Mugabe, zij waren het, denken aan het Turkse voetbalelftal: met de inzet zat het allemaal wel snor, maar tegen een geoliede vechtmachine uit een welvarend land als Nederland zou je normaal gesproken geen cent voor hun kansen geven. Zet de meest gedemotiveerde piloten in een Apache, laat ze de hele dag met twee vingers uit hun neus eten tot de dienst er om klokslag 4 uur weer op zit, en dan nog hakken we ze de pan in. En vandaar dus ook de zelfverzekerdheid van Verhagen. Kun je wel, tegen een tegenstander die zijn wapenarsenaal bij een tweedehands Gamma bij elkaar scharrelt?

In hetzelfde bulletin werd gewag gemaakt van de ten hemel schreiende aanklacht tegen Geert Wilders en de daarmee samenhangende boycot waartoe vanuit Jordanië is opgeroepen. Dit alles omdat de Nederlandse regering niet voldoende juridische stappen tegen Wilders zou hebben ondernomen – lees: omdat we hem niet, zoals de bedoeling was, hebben opgehangen.

Sindsdien wacht ik op een ferme repliek van onze minister van Buitenlandse zaken, die grote staatsman, die verdediger van democratische waarden. Maar er is nog geen ambassadeur op het matje geroepen, we hebben nog geen diplomatieke banden verbroken, we hebben zelfs niet eens ons beklag gedaan. Het enige wat we hebben vernomen, is dat Friesland Foods en Zwanenburg met de staart tussen de benen paginagroot hebben geadverteerd in de Jordaanse kranten. Boodschap: wij hebben niks met politiek te maken, maar we distantiëren ons natuurlijk wel van de inhoud van Fitna.

Ik denk dat we hier eindelijk die VOC-mentaliteit op het spoor zijn die Balkenende een paar jaar geleden zo propageerde: zorg er vóór alles voor dat je je centjes veiligstelt. Met Marco van Basten die in de kleedkamer van de Russen de tegenstanders complimenteert kunnen we inmiddels wel stellen dat Nederland vooral een prettig land is voor wie de handdoek in de ring heeft moeten gooien.

Polarisatie

Polarisatie is net griep. Het heerst altijd en als er eenmaal iemand door is aangestoken, heeft meteen iedereen er last van. Zelfs in de jaren negentig, het decennium dat geen enkele rimpeling in welke vijver dan ook teweegbracht, moet er over polarisatie geklaagd zijn, getuige de uitvinding van de polderoplossing, die slechts bestaat bij gratie van de van scherpe randjes ontdane extremen waar zij een compromis tussen is.

Pas achteraf kun je vaststellen of er daadwerkelijk sprake was van een serieuze griepaanval. Meestal betekent griep echter een eenvoudige verkoudheid; je snottert een paar dagen, kucht wat en dan gaat het vanzelf weer over. Zo zou het ook kunnen gaan met de huidige Fitna-koorts. Misschien zendt BNN die film over vijfentwintig jaar nog eens uit en verkneukelen we ons tegen die tijd over de kneuterigheid waarmee aan het begin van de 21e eeuw aanslagen werden gepleegd. Ruilen onze kinderen de doelwitten van aanslagen van weleer, die je gratis ontvangt bij 30 euro aan boodschappen – ‘Heb jij de Twin Towers al?’ ‘Nee, maar ik heb al wel zes keer station Atocha en vier van die stomme dubbeldekkers’ – en krijgen we bij een volle spaarkaart een pluchen profeet met stijve pik.

Want ach ja, Ehsan Jami, die hadden we natuurlijk ook nog.

Als ik tekenaar zou zijn, maar dat schijnt een levensgevaarlijk beroep te zijn, zou ik Ehsan Jami hand in hand met zijn eigen geslacht tekenen terwijl hij richting een Ehsan Jami-gebedshuis loopt met pontificaal voor de ingang een voorovergebogen Ehsan Jami-beeld met een uitnodigend achterwerk richting Mekka en het hoofd dus ongeveer richting Reykjavik. Ehsan Jami op zijn beurt tekent dan liever de profeet als pedofiel, met zijn op tilt geslagen kompas richting een van hakenkruis voorziene moskee, en de film waarin dat gebeurt moest dan uitkomen op de geboortedag van Hitler, maar, lieve mensen, dat is natuurlijk niet als provocatie bedoeld.

De Fit-nageboorte van Jami kan eenvoudig gezien worden als een voorbeeld van het steeds extremer worden van uitingen, wat in tijden van polarisatie gebruikelijk schijnt te zijn. Dat is echter maar hoe je het bekijkt. Je kunt ook zeggen dat daar waar gepolariseerd wordt, het onderwerp van discussie gewoon een tikkeltje complexer en belangrijker is. Meer kanten aan een verhaal betekent logischerwijs dat uiteenlopende standpunten niet met elkaar in tegenspraak hoeven te zijn, en ook dat mensen die in de discussie lijnrecht tegenover elkaar staan, het eens kunnen zijn met alles wat de ander zegt, en alleen vinden dat de ander een verkeerde afweging maakt.

Dat laatste is alleen veel te ingewikkeld voor de mensheid. En dus kiest ieder zijn ding, richt zijn argumentatie op dat ene ding (het gaat allang niet meer over dat ding van de profeet) en is het voor het gemak volledig oneens met eenieder die zich op een ander ding richt, ook al is er geen sprake van een tegenstelling.

Ik doe daar vrolijk aan mee, want in de hele Fitna-discussie wind ik me verreweg het meest op over regeringsleiders die, overigens zonder enige toelichting op hun woede, want weet iemand nu eigenlijk al waarom ze die film zo verschrikkelijk vinden, demonstraties organiseren en ambassadeurs op het matje roepen – veel meer dan over een filmpje waar je, als je er al gekwetst door zou kunnen raken, ook gewoon je schouders over kunt ophalen. Je hoort mij dus vooral het recht van Wilders verdedigen, en iedereen die zijn kanttekeningen plaatst bij zijn cinematografische niveau heeft dus geen gelijk, ook al onderschrijf ik die kritische noten volledig.

Kortom, we zijn allemaal een beetje aan het snotteren. Maar je weet pas echt dat je ziek aan het worden bent als in de brij van meningen ineens Ehsan Jami, de uitvinder van het niets toevoegen, serieuze media-aandacht krijgt.

En dan worden we vanaf morgen ook nog eens getroffen door het resistente Rita-virus. Denk erom mensen, wel goed uitzieken!

Ziejewel ikzeihettoch

Het was alweer een tijdje geleden dat ik naar de film was gegaan. Ik had er anders gezegd lang op moeten wachten, maar over deze film had ik al zoveel gelezen, die mocht ik gewoon niet missen. Ik wist nog net dat het licht uit zou gaan, maar daar had Maxime Verhagen natuurlijk ook in zoveel woorden al voor gewaarschuwd.

‘Geen reclame!’ riepen we nog opgewonden met een mond vol popcorn toen de film begon, maar daarna kwam Fitna helaas wat traag op gang. Na vier seconden stond het beeld een halve minuut stil, na zeven seconden weer, en we wilden de zaal al bijna verlaten toen er eindelijk wat meer schot in kwam. Later begrepen we dat de man in de regiekamer de vertoning met een kalashnikov tegen zijn slaap had moeten regelen, dus het zij hem vergeven.

Toen een half uur later, door de vertraging duurde het wat langer, de lichten weer aan gingen (en bleven, Maxime), kon ook achteraf gesteld worden dat Fitna bepaald geen reclame is. De hele vertoning was een beetje gênant, en alle ophef vooraf daarmee ook. Toch hebben we wel het een en ander geleerd van de film. Bijvoorbeeld dat het een groot goed is dat hier in Nederland pas achteraf wordt beoordeeld, en dat achteraf alle pogingen om dit prutswerkje vooraf te verbieden een gotspe blijken. Of dat zelfs hele geleerde mensen geen onderscheid kunnen (of doen alsof ze dat niet kunnen) (of niet willen) maken tussen

deze gruweldaden worden gepleegd door alleen moslims; en
deze gruweldaden worden gepleegd door alle moslims.

Maar de belangrijkste les die we uit deze film kunnen trekken, is wel dat de mens niet in de wieg is gelegd om zijn ongelijk toe te geven. De vreselijke daden die Wilders aan elkaar ge-Ctrl-C’d en ge-Ctrl-V’d heeft, kunnen slechts voortkomen uit een overtuiging waarin geen enkele ruimte is voor twijfel. Wilders zelf zal geen moment geaarzeld hebben over nut en noodzaak van zijn borduurwerkje, en zal bij iedere narigheid in reactie op zijn film zijn gelijk kunnen claimen. En ikzelf zei al weken van tevoren, overigens in een van twijfel zwanger stukje, dat in reactie op de film de ziejewels en ikzeihettochs niet van de lucht zouden zijn. En ja hoor. Zie je wel? Ik zei het toch!

Zo’n Balkenende bijvoorbeeld moet een enorme zucht van verlichting geslaakt hebben (een zucht van Verlichting kan voor de islam ook geen kwaad, haha, o sorry) toen hij met Bianca naar Fitna zat te kijken. Toch had hij al van tevoren bedacht dat Wilders met zijn film geen ander doel had gehad dan het kwetsen van gevoelens, dus dat werd ook in de officiële verklaring van de minister-president sterk benadrukt. Volgens mij is er echter maar één persoon die kan aangeven welk doel hij met de film heeft gehad: de maker, en het lijkt mij sterk dat hij het met de lezing van Jan Peter eens is. De film legt een feitelijk verband tussen de islam en de misdaden tegen de menselijkheid die uit naam van dat geloof gepleegd worden – een verband dat moeilijk betwist kan worden omdat het bij geen enkele andere wereldgodsdienst op die schaal en zo meedogenloos plaatsvindt. De film is hooguit kwetsend voor degenen die die misdaden willen plegen (zij die ze pleegden hebben het aardse al verruild voor de geneugten van 72 maagden), en wanneer zij hun afschuwen erover uitspreken, lijkt me dat alleen maar winst. Betekent het immers niet dat ze zich distantiëren van het gebruik van geweld en het mishandelen van vrouwen en homo’s? Hoeft Ahmadinejad niet meer alle bergtoppen van de wereld te veroveren? Mooi! Niet dat wij ons daarover in ons vlakke landje zorgen hoefden te maken, maar toch.

Het gros van de moslims kan gewoon de schouders ophalen en stellen dat de islam die Wilders karikaturiseert niet de hunne is. En dan is er verder niks aan de hand, zoals ook Wilders zelf volledig in overeenstemming met eerdere uitspraken beaamt. Maar wat doet Balkenende? Die lacht schamper en spreekt van een historische dag waarop Wilders zijn bewondering voor moslims uitspreekt. Die man begrijpt er werkelijk helemaal niets van.

Of dan de mensen die Wilders er al eeuwen van beschuldigen niet met oplossingen te komen. Zit wat in natuurlijk, maar als ik zelfs Mark Rutte, die ik nog nooit op een oplossing voor welk vraagstuk dan ook heb kunnen betrappen, dit verwijt hoor maken, rijst bij mij toch de vraag welke alternatieve oplossingen ik in de voorbije periode gemist heb. De oplossing begint toch bij de duiding van het probleem, en wat dat betreft loopt Wilders (helaas) voor de troepen uit.

Maar de echte Ziejewel Ikzeihettoch Award 2008 gaat zonder enige twijfel naar Gerard Spong. Het was natuurlijk al een blamage voor de Nederlandse advocatuur dat deze man de film van tevoren al wilde verbieden. Kennelijk mag je wel van alles schrijven, maar zodra iets in filmvorm verschijnt, worden er plotseling allerlei grenzen overschreden. Waarschijnlijk was Spong ervan overtuigd dat er godslasterlijke passages in Fitna zouden zitten, zoals in Submission, of dat de koran wel door de plee gespoeld, verbrand en/of verscheurd zou worden. Het zal even slikken geweest zijn toen daarvan allemaal geen sprake bleek, maar dat ga je natuurlijk op nationale televisie niet toegeven. Nee, dan ga je op zoek naar het element in de film dat jouw gelijk onderstreept, en dat vond hij in het ene zinnetje dat tegen het eind in beeld verscheen over de islam die een ideologie zou zijn die streeft naar wereldheerschappij. Dat, in combinatie met die beelden, nou, poeh, dat was toch wel strafbaar.

Een stukje tekst! Die Wilders bovendien al tientallen malen in opiniestukken heeft gebruikt!

Direct uit het ambt ontheffen, die man. Dan is Fitna tenminste nog ergens goed voor geweest. Of is dat een strafbare mening?