Embryo

Ons kabinet staat zo stevig in zijn schoenen, en als ik zeg dat dat ironisch bedoeld is dan is dat weer eufemistisch uitgedrukt, dat het dreigt te struikelen over een embryo. Het Academisch Medisch Ziekenhuis Maastricht staat namelijk op het punt om embryoselectie toe te passen om zodoende onschuldige kinderen van erfelijk belaste ouders te behoeden voor nare ziektes. Dat is rommelen met nieuw leven, en dat mag volgens de ChristenUnie niet van God.

Ik vraag me af hoe ze dat zo zeker weten. Als er iemand is die veel afweet van het nieuw leven, dan is het wel God zelf, en hoewel Zijn matige boek geen uitsluitsel biedt, heb ik toch de stellige indruk dat toen Hij ons in den beginne schiep, Hij gewoon in één keer – plop! – een volwassen mens op aarde zette, en geen embryo. Bovendien schiep Hij ons naar Zijn evenbeeld, dus als Hij ooit de mens maakte zoals Hem dat beliefde, dan zie ik niet in waarom wij dat niet ook zouden mogen als we inderdaad Zijn evenbeeld zijn.

Of God is zelf een embryo, dat kan natuurlijk ook, maar als ik dat zeg, word ik binnenkort door twintig agenten van mijn bed gelicht.

God heeft intussen gewild dat er kanker kwam. Dat weten we omdat het gebeurd is, zoals God ook heeft gewild dat Jan Peter Balkenende premier werd van ons land en dat Nederland in 1988, en alleen toen, Europees kampioen voetbal werd. Hij heeft ook gewild dat kinderen kanker krijgen, puur en alleen vanwege het feit dat zij die ziekte van hun ouders doorgegeven krijgen. Dat weten we omdat het gebeurt. Maar daar staat tegenover dat God ook heeft gewild dat we inmiddels in staat zijn om dat onrecht te voorkomen. Dat is namelijk evenzo een feit.

De ChristenUnie nu aanbidt de God die kanker verspreidt, klaarblijkelijk omdat Hij om duistere redenen zag dat het goed was, maar verfoeit de mens die daar iets tegen probeert te doen. Van een partij die medemenselijkheid hoog in het vaandel zegt te hebben, zou je ook een andere afweging kunnen verwachten. Nogal wiedes dus dat de PvdA dit onderwerp wel een kabinetscrisis waard vindt; sterker nog, dit lijkt me nou typisch het moment waarop je beseft dat je deze coalitie nooit had moeten aangaan.

Toch zal iedereen de PvdA voor gek verklaren als zij het kabinet laat vallen op het moment dat ze in de peilingen op ongeveer min vier zetels staat. Het zal dus wel weer met een sisser aflopen, waarna we de PvdA weer kunnen verwijten dat ze hun rug niet recht hebben gehouden.

Gelukkig bestaan er over een jaar of dertig geen politici meer met slappe knieën; dankzij embryoselectie worden die dan tijdig uitgeselecteerd.