Het slaat als een tang op een varken, het idee van de ezels van PETA om het spreekwoordelijk pesten van dieren aan banden te leggen. Het achterlijke Pauw had de woordvoerder van PETA, niet voor de poes maar wel zo dom als het achtereind van een koe, het arme schaap, helaas niet uitgenodigd, maar ik ben er als de kippen bij – haantje de voorste zo u wilt – om, zo lomp als een vogel, deze mensen te bestempelen als volkomen door de ratten besnuffeld.
Het is toch bij de konijnen af en hondsbrutaal dat een gezelschap over het paard getilde uilskuikens bestaande uit anderhalve kip en een paardenkop hierover gaat mierenneuken? Je hoeft geen Maurice de Hond te zijn om te weten dat hier geen haan naar kraait en er geen kip is die hierop zit te wachten. Laten we de koe bij de horens vatten en man en paard noemen: spreekwoorden doen geen vlieg kwaad. Kattenkwaad, hooguit!
Nee, wie denkt dat dierlijke gezegden binnenkort het haasje zijn, is een pechvogel die blij gemaakt is met een dode mus en binnenkort de hond in de pot zal vinden. PETA trekt aan een dood paard en zal daarom muisstil het hazenpad kiezen (en daarbij ongetwijfeld krokodillentranen huilen).
Is het varkentje hiermee gewassen? Ik vrees, ben zelfs bang als een wezel, van niet. PETA is een gehaaide wolf in schaapskleren, die als een vos misschien zijn haren, maar niet zijn streken verliest. Zijn wij, makke schapen, het geblaat en gemekker van dit soort zuurpruimen (hee, een vreemde eend in de bijt!) zo langzaamaan niet meer dan zat? Wordt het niet tijd dat we – op het gevaar af slapende honden wakker te maken – de kat op het spek binden en zeggen: GNOEG IS GNOEG, meer dierlijke spreekwoorden alstubliefstuk!
Het zou wel de gems op de taart zijn, dat gaat als een paling boven water.
(Ik ben apetrots op dit kattebelletje.)
No animals were harmed in the writing of this piece.