Smaakpolitie

In hetzelfde jaar waarin we voor het eerst een Tweede Kamervoorzitter van Marokkaanse origine kregen en de immens populaire islamitische burgemeester van wereldstad Rotterdam wellicht een gooi doet naar het lijsttrekkerschap van een, toegegeven, enigszins gedecimeerde arbeiderspartij, vond een voormalige videojockey, modeontwerpster en presentatrice van het educatieve spelprogramma Sexquiz on the beach het racistisch gehalte van de Nederlandse samenleving zo onacceptabel hoog geworden dat zij hier iets aan moest doen, en zich daarom aansloot bij DENK, een beweging die geen onvertogen woord over de fascist Erdogan durft te laten vallen, en zich weigert uit te spreken over de Armeense genocide kwestie.

Het zijn voorwaar verwarrende tijden.

Je kunt je afvragen hoe de reacties waren geweest als niet Sylvana Simons maar – pak ‘m beet – Caroline Tensen een gooi naar het Kamerlidmaatschap zou hebben gedaan. Me dunkt dat ze niet direct onverdeeld lovend zouden zijn geweest – met dit verschil dat we Caroline Tensen gewoon een stom wijf kunnen vinden, maar Sylvana Simons al snel een stom wijf vinden omdat ze zwart is.

Het behoeft geen betoog dat Sylvana een hoop onverkwikkelijks over zich heen gekregen. Daar zaten ronduit racistische uitlatingen tussen, maar gelukkig hebben wij een wetboek en rechters die daar een oordeel over vellen. Voor het overige waren het óók steekhoudende kanttekeningen bij een zichzelf overschattende BN’er die zich aansluit bij een bijzonder bedenkelijk clubje. Kan het zijn dat opmerkingen die Caroline Tensen lijdzaam zou hebben moeten ondergaan – zeg maar de lading stront die 100% van de goeddeels blanke gasten van Pauw over zich uitgestort krijgt – toegepast op Sylvana Simons afgedaan worden als racisme?

Komende maand gaan 59.000 Nederlanders bij Danny Blind op de bank het EK kijken. Niet echt natuurlijk; het gaat hier om volstrekt onschuldige satire ten koste van onze bondscoach, die er natuurlijk ook niks aan kan doen dat hij Blind is. Zou de grap zijn onschuld behouden als niet Blind maar Clarence Seedorf de falende coach was geweest? Ik mag hopen van wel, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de beschuldiging van racisme tegenwoordig wel erg snel op de loer ligt.

Maar ja, zeg nog maar eens dat negers behalve een grote pik ook ontzettend lange tenen hebben.

Rapper Gikkels werd onlangs bij Nieuwsuur een uur lang geen strobreed in de weg gelegd om te betogen dat het gehele systeem in de Nederlandse samenleving door en door racistisch is. Aangezien ik onze staatsomroep tot dat systeem reken vond ik zijn betoog niet al te veel hout snijden, maar – of eigenlijk: want – hij kon het wel allemaal zeggen. Het bizarre is nu dat het beeld van ‘de’ witte Nederlander als racist – op zich een racistische zienswijze – op zo veel bijval kan vallen van… de witte Nederlander. Hoeveel zelfhaat kan een mens bezitten?

Sylvana zelf hoorde ik bij RTL Late Night zeggen dat ‘iedereen wel voor de vrijheid van meningsuiting is’, maar de vrijheid om iedereen te beledigen, nee, daar kon ze niet achter staan. Nu hoor je politici zichzelf wel vaker tegenspreken, maar zo bij je debuut, en dan ook nog eens binnen één volzin, dat was toch wel bijzonder.

Het wil er maar niet in dat de vrijheid van meningsuiting de vrijheid van beledigen impliceert. Mensen die hun zin beginnen met ‘Ik ben voor de vrijheid van meningsuiting, maar…’ bewijzen in het vervolg doorgaans waarom zij tegen de vrijheid van meningsuiting zijn.

Wat deze mensen bindt, is de opvatting dat je weliswaar alles moet kunnen zeggen, maar dit nog niet betekent dat je dat ook moet doen. Een sympathiek idee, goed toepasbaar als voornemen voor eigen gebruik, maar volstrekt onhoudbaar als norm, en stelselmatig vergeet men dan ook te vermelden wie het gaat beoordelen als anderen deze gouden regel overtreden, en welke sanctie daar dan op staat.

Het is simpel: als je voor de vrijheid van meningsuiting bent, is je houding ten opzichte van beledigingen een kwestie van smaak. Meneer Erdogan, die ik overigens een lul vind ook al betwijfel ik dat hij de liefde bedrijft met evenhoevigen, heeft met zijn doldwaze aanklacht tegen de komiek Böhmermann in Duitsland feilloos aangetoond wat er gebeurt als je hieraan tornt. Dat zijn strapatsen op zelfs maar enige sympathie kunnen rekenen binnen de grenzen van Europa vind ik uitermate kwetsend. Helaas geniet Erdogan massale steun in Europa, en dat zich afkeren van de westerse verworvenheden vind ik nu eens een probleem. Probeer dat nog maar eens ter discussie te stellen zonder het voor de hand liggende verwijt naar je hoofd geslingerd te krijgen.

Gelukkig komt er hulp van Facebook, Twitter en YouTube, die nu beloven om kwetsende teksten sneller te gaan verwijderen. Ik ben benieuwd hoe hun smaakpolitie mij gaat faciliteren; het is een godsonmogelijke opgave.

Er is – behalve de gang naar de rechter – maar één zinvol advies voor wie niet gediend is van een belediging aan zijn of haar adres: negeren. Maar dat woord zal ook wel weer racistisch zijn.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *