Utker

Woensdag 30 september 1970 is een heuglijke, of op zijn minst overgetelijke dag in de Nederlandse geschiedenis, of die van de mensheid, for that matter. Rond de klok van vier in de middag, Roemeense dan wel Nederlandse tijd, dat is niet geheel duidelijk, wordt geheel onverwacht maar per definitie zeer terecht voor 10.314 aandachtige toeschouwers, het kunnen er ook 10.315 geweest zijn, de kersverse winnaar van de wereldbeker voetbal uitgeschakeld door een elftal filamentgarenspinners, kantklossers en macrameeërs uit het textielstadje Arad. Het mooiste van deze vernedering aller vernederingen is niet zozeer de nietigheid van de tegenstander, alswel de armzaligheid van hun naam:

UT Arad.

Prachtig. Alleen de grootste oetlullen kunnen verliezen van UT Arad, en wat is het heerlijk om je hele ziel en zaligheid in dat OET te leggen als je een willekeurige Feyenoorder aan dit legendarische verhaal herinnert – ook al is UT natuurlijk stiekem een afkorting. Geen haar op je hoofd die eraan denkt om UT uit te spreken als ‘ut’ of ‘u tee’; die hoofdletters staan er juist voor extra nadruk – OET!

Zo heb je ook Dr. Oetker. Eveneens een prettige naam die me altijd voor de producten van Dr. Oetker heeft ingenomen. Dr. Oetker, als kind maak je daar natuurlijk al gauw Dr. Oetlul van, maar als je er wat langer over nadenkt kom je tot de conclusie dat Dr. Oetker een vriendelijke man moet zijn geweest, waarschijnlijk een weinig getalenteerde arts die zich na enkele ongelukkige akkefietjes met fatale gevolgen voor de patiënten maar op de gezonde levensmiddelen is gaan storten. Voorkomen is beter dan genezen, moet hij gedacht hebben.

Maar nu is Dr. Oetker ineens Dr. Utker geworden! Zomaar, van het ene op het andere moment! Normaal wordt in dit soort gevallen een soms wel jarenlange campagne gelanceerd om de naamswijziging bekend te maken, zie bijvoorbeeld de Postbank, maar bij Dr. Utker is een of andere utlul zo utmoedig geweest om te bedenken dat een kennisgeving aan het publiek niet nodig was. Het staat zelfs niet tussen de veelgestelde vragen. En nu worden we dus de godganse avond platgegooid met reclame voor pizza’s en zutte tutjes van Dr. Utker.

Waar is de tijd gebleven dat de Duitstalige reclames, waar, toegegeven, een geil nasaal ‘Ötkah’ wel op zijn plaats is, eenvoudigweg integraal vertaald werden en besloten met een welgemeend OETKER? Ik bedoel, dat staat er toch gewoon? Denken ze nou werkelijk dat het supermarktpersoneel begrijpt wat je bedoelt als je om de pannenkukkenmix van Dukter Utker vraagt? Die zal wel Koopmans bedoelen, denken ze dan.

Ik wil mijn Oetker terug!

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

11 gedachtes over “Utker”

  1. Ik blijf gewoon Dr Utker zeggen hoor, want dat staat er toch gewoon. Als ze Utker zeggen moeten ze de naam ook veranderen, van Oetker in Utker, dat zou dan logischer zijn

  2. Volgens mij was het oe i.p.v o umlaut en spreek je dat uit als utker maar Nederlanders snapten dat niet dus hebben ze het nu maar fonetisch geschreven denk ik. Wel chic om Nederlanders niet hardop te verbeteren.

  3. Dit is nu zeker de vierde keer in hooguit zes stukjes dat ik denk: inderdaad, dat zat mij ook al dwars!
    Zouden ze hier nu, zoals bij sommige marketing-afdelingen, twee maanden over vergaderd hebben?

  4. Het waren er 10.314. Ik was namelijk in die tijd fanatiek Feijenoorder maar ik kon niet kijken. Ik vierde op die dag namelijk mijn 15de verjaardag en dat is een mijlpaal in een puberleven.
    Nu ik tot de jaren van verstand ben gekomen ben ik PSV-supporter, dus ben ik niet meer te raken met Oet of Ud.

  5. Doet me denken aan Freek de Jonge, nog in de tijd van de Neerlands Hoop Express:

    “We staan hier, dames en heren, langs de E9 en het wachten is op het volgende dier dat hier de weg gaat oversteken en zich in een ongelijke strijd gaat meten met het immer voortrazende verkeer. Het is een prachtige weg hier, schitterend gelegen, dwars door de Veluwe, en je zou haast zeggen: die natuur móet er al geweest zijn, want zoiets moois leg je niet in korte tijd aan. Op het ogenblik zit op de vluchtstrook op het startschot te wachten de nummer dertien, de lapjeskat Saké gesponsord door Kittekat, en ik zal u even in het kort uitleggen wat hier vanavond de bedoeling is. We zitten met een groep mensen langs de kant van de weg en die hebben geld ingezet, grote bedragen, kleine bedragen, en nu gaat het erom: haalt deze trouwe viervoeter de overkant of rijdt een aanstormende vierwieler hem plat? Spanning en sensatie dus. Zojuist is hier overgestoken de nummer twaalf, de olifant Tumtum gesponsord door De Ruiter’s Gestampte Muisjes. Tumtum heeft de overkant gehaald, maar vraag niet hoe! Zeven auto’s total-loss en Tumtum moest worden gediskwalificeerd. Ja, het wachten is nu nog op de lapjeskat Saké, die maar niet wil oversteken. Ongetwijfeld hoort u het publiek hem aanmoedigen: hup Saké! hup Saké! Maar hij gaat niet en ik zie nu iemand van de sponsor die hem gaat lokken, ja, die pakt daar een blikje Kittekat uit de doos en daar loopt hij nu maar naar de middenb- Ai, dat is dom: hij kijkt niet goed uit en wordt daar frontaal gegrepen door een Mercedes. Benz! Daar komen nu twee ziekenbroeders aan, twee ziekenbroeders met een brancard gesponsord door Dokter Oetker. Zij gaan de za- zij kijken ook niet goed uit. Daar komt een vrachtwagen die rijdt er recht- nee, die wijkt nog net op tijd uit, knalt tegen de vangrail aan, kaatst terug de vluchtstrook op en daar rijdt hij dan alsnog de nietsvermoedende lapjeskat plat. En vervolgens rijdt hij frontaal in op de toeschouwerstribune en dat betekent: dubbel uitbetalen! Alleen de vraag is aan wie. En met deze brandende kwestie geef ik u terug aan de studio in Hilversum.”

    Ik lust geen Dokter Utker.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *