Folder

Het was weer zo’n week waarin de folderbezorger eerst drie uur met zijn moeder aan de keukentafel had moeten staan vouwen alvorens hij aan zijn ronde kon beginnen, met als doel de enorme stapel papier over een paar honderd huishoudens te verspreiden, om daarvandaan via de knusse huiselijke papierbak veelal ongelezen, zinloos besteld zou je kunnen zeggen, weer herenigd te worden in de kille publieke papiercontainer, waarna er weer nieuwe reclamefoldertjes van gemaakt konden worden.

De treurige cyclus van reclamemateriaal: de zin van ons bestaan in een notendop.

Een groot pakket vol met leugens was het, dat ongetwijfeld met een doffe dreun op de deurmat was gecrasht geland. Bij de elektronicawinkel kon ik een gratis mobiele telefoon afhalen. De folderbezorger zocht iemand die zijn baantje kon inpikken. En van de kruidenier moest ik geloven dat 2 euro 29 voor een doosje pitloze witte druiven een uitermate schappelijke prijs is. Bij aankoop van vijf doosjes pitloze witte druiven werden bovendien voetbalplaatjes in het vooruitzicht gesteld, met als gevolg dat de pitloze witte druiven de rest van de week niet meer aan te slepen waren.

Mensen geloven die dingen, vandaar die troep iedere week.

Maar deze keer zat er ook iets om te lezen bij. BELANGRIJK en LEVENSBELANG, stond er op de voorkant van het blaadje; een leugentje dat ik de makers onmiddellijk vergaf toen ik begon met lezen. Zoals u weet ben ik dol op lezen, maar heb ik het niet zo op non-fictie. Dit boekje was weliswaar licht filosofisch van aard, maar de kern werd gevormd door een krankzinnig verhaal over een aarde waar de evolutie zoals we die dagelijks ervaren niet bestond, maar die bestuurd werd door een almachtig soort Superman – alleen dan een onzichtbare.

Dat kunnen alleen de allergrootste literatoren: de alledaagse werkelijkheid in een compleet ander daglicht plaatsen door één radertje van de machine te veranderen.

Eveneens literair zeer hoogstaand waren de vele interne verwijzingen die in de amper zes pagina’s van het boekje verpakt waren. In hoofdstuk 1 bijvoorbeeld, getiteld Onze gedachten bepalen wat we zien, wordt een klein jongetje aangerand door een boswachter, een gebeurtenis die symbool staat voor het feit dat de feiten waarvan wij denken dat we ze objectief waarnemen voor een belangrijk deel bepaald worden door onze eigen subjectieve gedachten. Een beetje een open deur, maar wel op een opvallende manier inzichtelijk gemaakt. Maar in hoofdstuk 5, Een paar feiten, komt de auteur dan plotseling met zogenaamd feitenmateriaal om zijn absurde Supermantheorie te onderbouwen. Wat zou de schrijver toch met deze paradox bedoelen?

Enfin, oordeelt u zelf.

Ik was in ieder geval bijzonder verguld met dit blaadje, en wie schetste dan ook mijn verbazing toen een gelegenheidsbloggerscollectief iedereen opriep om het terug te sturen naar de maker? Er werd zelfs een hele website voor ingericht. ‘Uitermate bezwaarlijk’ vonden ze het, dat iets wat niet waar was ‘opgedrongen wordt tot achter de voordeur’. Nee, dat geldt natuurlijk helemaal niet voor de Bonusfolder van Albert Heijn.

Ik heb er dus niet aan meegedaan. Iets met een ISBN-nummer gooi je gewoon niet zomaar weg, dat doe je niet.

Bovendien: wat nou spam? Jaargang 1, nr. 1 stond er op de voorkant. Of bestaat het blaadje misschien al honderd jaar en moeten we dit symbolisch opvatten?

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

4 gedachtes over “Folder”

  1. Dank je, Zero! Ik ben/was zo chagrijnig vandaag dat ik me afvroeg of ik me ooit weer vrolijker zou voelen. Nu ik de creationisten een mail heb gestuurd, ben ik al heel wat opgelucht. De mail wil ik je wel doorsturen, als je daar prijs op stelt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *