Antistokjestukje

Aangezien dit weblog zich in een groeiende belangstelling mag verheugen en de trouwe lezertjes nu zelfs reacties gaan achterlaten, zal de dag nakende zijn waarop schrijver dezes een stokje toegeworpen krijgt. Een stokje is in dit geval niet iets waar je als een dolle hond achteraan moet rennen, maar een vraag die je bij wijze van estafettestokje van een collegalogger ontvangt en na beantwoording doorstuurt naar de volgende. Dit alles ter meerdere eer en glorie van je eigen log, die van de afzender en die van de ontvanger(s).

Op zich een sympathiek idee, ware het niet dat het getuigt van een ongekende mate van hypocrisie. Een beetje zoals de echte hardlopers, die elkaar groeten als ze elkaar tijdens het hollen tegenkomen, maar elkaar elders wellicht de hersens zouden inslaan.

Tijd dus om daar een einde aan te maken.

Ik gooi hierbij een hele berg antistokjestokjes in de lucht, en wie nooit meer de morele verplichting wil hebben om met Harry van Bommel bier te moeten drinken (of überhaupt iets van Adam Curry te hoeven aannemen), zijn favoriete snelle recept met de wereld te moeten delen, of wie nooit meer eerst blij wil zijn met iets om het vervolgens te verfoeien en dan uiteindelijk toch nog een keer te zwichten, die hoeft het stokje alleen maar te vangen en stilzwijgend door te sturen.

Dan heb je in ieder geval een stok achter de deur, zeg maar.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

Een gedachte over “Antistokjestukje”

  1. […] Een postbode kan op een regenachtige werkdag rekenen op een bemoedigend knikje van iemand die aan zijn studentenbijbaantje bij de PTT een regenpak heeft overgehouden. Hardlopers, ik zei het al eerder, zien zich verplicht elkaar te groeten, bij gratie van het hardloper-zijn. […]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *