Tijden veranderen

Wanneer D66 een hype gaat creëren in Nederland, weet je dat er iets goed mis is. Maar sinds Lousewies van der Laan en Boris Dittrich hun vertrek aankondigden, is het aantal Kamerleden en bewindslieden dat zijn of haar bijltje er na de verkiezingen van november bij neer gaat leggen werkelijk niet meer aan te slepen. Ik wist niet eens dat er zoveel waren: Gerrit Zalm, Sybilla Dekker, Henk van Hoof, Melanie Schultz van Haegen-Maas Geesteranus (maar die telt slechts één keer), Medy van der Laan, Hans Hoogervorst, Clemence Ross, Aart Jan de Geus, Karla Peijs en dan vergeet ik er vast nog een paar.

Dat wordt weer een hoop nieuwe namen uit het hoofd leren in november.

Al die mensen hebben natuurlijk zo hun eigen verklaring, en over het algemeen geef ik ze groot gelijk. Maar Karla Peijs heeft volgens het Reformatorisch Dagblad wel een heel bijzondere reden (zie de URL) om op haar 62e terug te treden.

Mijn god zeg, daar moet je toch nog niet aan denken? En dan het Reformatorisch Dagblad nog wel! Als dat zo doorgaat, kunnen de abonnees binnen afzienbare tijd een zondageditie tegemoet zien.

De godvrezende redacteur zal zijn later in allerijl gekuiste kop ongetwijfeld op onderstaande, inderdaad tamelijk verwarrende passage gebaseerd hebben:

“Ik vond mijn werk als voorzitter van de Stichting Alzheimer Nederland ook heel leuk”. Als er maar weer vrije weekenden bij zitten. Wat die kan ze zich sinds de jaren tachtig niet meer herinneren. “Dan blijken er opeens ook kleinkinderen te zijn”.

Hij zal ‘vrije weekenden’ wel voor ‘vrijweekenden’ aangezien hebben, en heeft vervolgens voor Peijs bedacht waar die kleinkinderen toch vandaan kwamen. Tsja, je moet wat als de voorzitter van de Alzheimerstichting het zelf vergeten is.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.

Naam*

E-mailadres*